Siostra Maria od Trójcy Świętej - Luisa Jaques, jak ją nazywano we wczesnym okresie życia, urodziła się 26 kwietnia 1901 r. w Republice Południowej Afryki, gdzie jej ojciec był protestanckim pastorem i założycielem misji w Pretorii i Johannesburgu. Jej matka zmarła przy porodzie, a Louisa była wychowywana w Szwajcarii, kraju pochodzenia jej rodziny, przez ciotkę. Silna wola i mocne zasady w połączeniu z bardzo kruchym stanem zdrowia, powtarzającymi się rozczarowaniami w pracy, nieudanym związkiem z żonatym mężczyzną i wielką samotnością spowodowaną tym, że jej ukochana rodzina była tak daleko, przywiodły ją w wieku dwudziestu pięciu lat do niezrozumienia sensu życia i do gorzkiego stwierdzenia: „Boga nie ma". Ale właśnie podczas tej nocy „rozpacz weszła w światło": przyszła do niej obecność, „siostra zakonna w głębokiej brązowej szacie, przewiązana sznurem". Od tej chwili odrodził się w niej „nieodparty pociąg" do klasztoru i gorące pragnienie przyjęcia Eucharystii. Tak rozpoczęła się droga, która doprowadziła ją do stania się dzieckiem Kościoła katolickiego. Jej zdrowie coraz bardziej osłabione przez gruźlicę i zbyt wczesne nawrócenie stale udaremniało próby Luizy wstąpienia do instytutu zakonnego, ale ta długa próba przeżywana z wiarą i szukaniem woli Bożej okazała się powolnym i cierpliwym działaniem łaski. W 1938 r. w klasztorze klarysek w Jerozolimie s. Maria od Trójcy Świętej znalazła wreszcie schronienie, gdzie czekał na nią Bóg i wewnętrzny głos - Pan Jezus. Znalazła kierunek w codziennym życiu ofiarowanym w braterskiej miłości, milczeniu, służbie. W swoim czasie sam Pan się jej objawił: „Musisz zapomnieć o sobie i odkryć Mój Głos". W posłuszeństwie swojemu ojcu duchowemu s. Marie napisała "Notatki". Ten notatnik, wraz z historią jej nawrócenia i powołania, został opublikowany i przetłumaczony na ponad siedem języków (The Spiritual Legacy of Sister Mary of the Holy Trinity Poor Clare of Jerusalem (1901-1942), po polsku mamy go w maszynopisie. W przedmowie do wydania francuskiego Hans Urs Von Balthasar podkreśla główne linie jej duchowości: wsłuchiwanie się w wewnętrzny głos Pana, głęboką świadomość wolnej woli, jaką Bóg pozwala swoim stworzonym istotom w wyborze odpowiedzi na Niego, oraz Ślub Ofiarowania uważany za „wysoki stopień dyspozycyjności i braku oporu wobec wszystkich Bożych decyzji" w ramach głębokiej orientacji eucharystycznej. Po zachorowaniu na tyfus, s. Maria od Trójcy Świętej zmarła spokojnie w wieku 41 lat 25 czerwca 1942 r., pozostawiając po sobie ciche, ale pełne blasku świadectwo życia chrześcijańskiego.