Jej życie wychowywało i uczyło innych;z księgi jej życia wszystkie inne siostry uczyły się reguły swego życia;
w zwierciadle jej życia dostrzegały one ścieżki swego życia.
Ciałem pozostawała na ziemi, ale duchem przebywała w niebie.
Naczynie pokory, skarbiec czystości,
płomień miłości, słodycz łagodności,
moc cierpliwości, zawiązka pokoju i jedność rodzinnej wspólnoty:
łagodna w słowie, delikatna w działaniu,
dla wszystkich miła i przyjemna!
Z księgi Jej życia wciąż uczymy się i my.
Dziękujemy Ci nasza Matko, święta Klaro, za Twój przykład miłości do Boga i bliźnich, módl się za nami!
Zapraszamy do lektury całej Bulli Kanonizacyjnej
