• NIECH PAN OBDARZY CIĘ POKOJEM

Św. Kamila Baptysta 
Varano

Daj, bym na przyszłość
oddawała Ci miłość za miłość,
krew za krew, życie za życie!
– św. Kamila

życiorys

Kamila urodziła się 9 kwietnia 1458 r. we włoskim miasteczku Camerino. Pochodziła z rodziny książęcej.
Miała zaledwie 8 lub 10 lat, kiedy pod wpływem kazania pewnego franciszkanina z pobliskiej Leonessy postanowiła ku czci męki i śmierci Pana Jezusa zadawać sobie w każdy piątek szczególne umartwienie. Postanowienie to potwierdziła następnie ślubem. Z biegiem lat tak bardzo zasmakowała w tej praktyce, że jej życie można by nazwać wiecznym piątkiem, bowiem stale z miłości do Ukrzyżowanego wyznaczała sobie pokutę. Zamożnych rodziców stać było na wykształcenie córki. Marzyli także o odpowiednim dla niej małżeństwie. Kamila jednak, wbrew woli rodziców, wstąpiła do klasztoru klarysek w Urbino, który przeżywał wtedy swój renesans. Tam przyjęła imię zakonne Baptysta. Stało się to 14 grudnia 1481 roku. Kamila miała wówczas 23 lata. Wraz z nią do tego samego klasztoru wstąpiła także jej kuzynka, Gerinda. Kamila wyznała, że przyczyną obrania sobie tak surowego zakonu była nie obawa przed piekłem, ani nawet nadzieja nieba, ale by się jak najbardziej upodobnić do swojego niebieskiego Oblubieńca. Jak mówiła, chciała Mu oddać "miłość za miłość, zadośćuczynienie za zadośćuczynienie, krew za Krew, śmierć za śmierć".
W trzy lata później przeniosła się z ośmioma siostrami do nowego klasztoru w Camerino, który ufundował jej ojciec. Tu wiele razy pełniła urząd ksieni. Wczytując się pilnie w żywoty św. Franciszka z Asyżu i św. Klary, pragnęła jak najidealniej ich naśladować. Następnie założyła klasztor w Fermo. Po dwóch latach pobytu wyznaczyła swoją zastępczynię, a sama powróciła do Camerino.
W nagrodę za wierność regule i duchowi franciszkańskiemu Pan Bóg obdarzył ją łaską wizji. Często oglądała św. Klarę, która udzielała jej wskazań odnośnie do reformy życia wewnętrznego i reguły zakonnej. Kamila prowadziła życie surowe i pełne wyrzeczeń. Doznała wielu cierpień wewnętrznych, oschłości ducha, opuszczenia i osamotnienia wewnętrznego, nocy ducha. Do tych cierpień doszły rodzinne: Cezar Borgia, bratanek papieża Aleksandra VI (+ 1503), siłą zajął posiadłość książąt Varano i zamordował ojca i trzech braci Kamili. Kamila zniosła ten cios z poddaniem się woli Bożej, zdobywając się nawet na modlitwę za morderców. Miała dar mistycznego zjednoczenia z Jezusem, proroctwa oraz czytania w ludzkich sercach.
Zmarła podczas epidemii 31 maja 1524 r. Jej ciało złożono w kościele klarysek w Camerino, gdzie spoczywa do dziś. Zostawiła po sobie około dwudziestu utworów pisanych w języku łacińskim wierszem i piękną prozą, m.in. Życie duchowe, Instrukcja dla ucznia, Upominki Chrystusa, Traktat o czystości serca, Wizje św. Katarzyny Bolońskiej.
Papież Grzegorz XVI zatwierdził jej kult 7 kwietnia 1843 roku. Jej kanonizacji dokonał 17 października 2010 r. w Rzymie papież Benedykt XVI. 
obraz kanonizacyjny św. Kamili
Św. Baptysta Kamila Varano, mniszka z zakonu klarysek żyjąca w XV w.,
dawała w pełni świadectwo ewangelicznego sensu życia,
zwłaszcza przez wytrwałą modlitwę. […] 
Św. Baptysta, żyjąc całkowicie zanurzona w Bożej głębi,
nieustannie czyniła postępy na drodze doskonałości,
przez heroiczną miłość Boga i bliźniego. 
Doznawała wielkich cierpień i mistycznych pociech.
Postanowiła, jak sama pisze, «zagłębić się w Najświętsze Serce Jezusa
i zatopić się w oceanie Jego niezwykle ciężkich cierpień».
W czasach, kiedy Kościół doświadczał rozprzężenia obyczajów,
ona zdecydowanie szła drogą pokuty i modlitwy,
kierując się gorącym pragnieniem odnowienia mistycznego Ciała Chrystusa.
– z homilii Benedykta XVI podczas Mszy św. kanonizacyjnej
Ciało św. Kamili spoczywa w klasztorze w Camerino, pod czułym okiem tamtejszych klarysek.
Nasza wspólnota w Skaryszewie cieszy się także Jej relikwiami - Siostry z Camerino podarowały nam cząsteczkę Jej kości.

Z Pism Św. Kamili

Naucz mnie, najłaskawszy Jezu, doskonale leczyć moje grzechowe zranienia w Twoich świętych ranach.
Tego, co możesz zrobić w ciągu jednego roku, nie rób przez dwa lata: idź, biegnij, leć na drodze Bożej. Cnotliwi idą, mądrzy biegną, zakochani lecą w korzystaniu z Bożego Majestatu.
Jeśli możesz biec, nie idź; jeśli możesz lecieć, nie biegnij; bo czas jest krótki (1 Kor 7,29)
i na drodze Bożej nie iść naprzód znaczy cofać się. Jeśli do ognia nie dokłada się drewna, ogień zgaśnie, a jeśli w duszy nie dodaje się cnoty do cnoty, dusza upada.
We wszystkich twoich myślach i intencjach, jeśli możesz mieć Boga za cel, nie miej [za cel] stworzenia.
Na przykład jeżeli spełniasz dobry uczynek dla bliźniego, jest dobrym celem uczynić go dlatego, że to jest twój bliźni, lecz najlepszym i doskonałym celem jest spełnić go dlatego, że jest on członkiem Chrystusa. O tyle bardziej szlachetny, wspaniały i zasługujący jest ten drugi czyn od pierwszego, o ile bardziej wspaniały i zasługujący jest Bóg od stworzenia.
Lecz zauważ: kiedy dusza wzrosła w łasce, nie ma już nieprzyjaciół; zatem każdą osobę, która pomaga jej się zbawić, uznaje za przyjaciela. O, piękna jest ta teologia, gdyby [tylko] była rozumiana!
Cały świat i piekło są dla niej przyjaciółmi, ma jako nieprzyjaciółkę tylko samą siebie i nie znajduje już nikogo, kto by stał jej na przeszkodzie do zbawienia poza swoimi nieuporządkowanymi uczuciami.

Litania do św. Kamili Baptysty Varano

Panie, zmiłuj się,
Chryste, zmiłuj się,
Panie, zmiłuj się,

Chryste, usłysz nas,
Chryste, wysłuchaj nas,

Boże, Ojcze Miłosierdzia,   - zmiłuj się nad nami
Chryste Panie, Królu wieków,
Duchu Święty Pocieszycielu,
Przenajświętsza Trójco, Jedyny Boże,

Święta Maryjo, Dziewico Niepokalana,  - módl się za nami
Święta Maryjo Anielska,
Święta Maryjo, uczyniona Kościołem,
Święta Maryjo, Matko Miłości,
Święta Maryjo w Drodze,

Seraficki Ojcze Franciszku,
Święta Matko Klaro,
Święta Kamilo Baptysto,

Zwierciadło czułości Ojca
Oblubienico rozmiłowana w Krzyżu Chrystusa
Wierna uczennico Ducha Świętego

Kobieto nowa według Ewangelii
Kobieto nasłuchująca głosu Oblubieńca
Kobieto posłuszna Słowu Bożemu

Służebnico całkowicie oddana swemu Panu
Uboga siostro przyodziana w piękno
Lampo zapalona w sercu Kościoła

Oblubienico Baranka złożonego w ofierze
Piecu rozżarzony pragnieniem Chrystusa
Czuła miłośniczko swego Pana

Wierna uczennico św. Franciszka
Znakomita córko św. Klary
Woniejący kwiecie Obserwancji

Gorejąca mistyczko Serca Chrystusa
Służebnico rozpalona Męką Pańską
Płomieniu jaśniejący w kontemplacji

Głosie chwały, który wszystko oddaje Panu
Światłości świata i soli ziemi
Wzniosła nauczycielko życia wewnętrznego

Pociągnięta przez Boga na pustynię
Kobieto któraś się stała modlitwą
Strażniczko modląca się pośród nocy

Płonąca pochodnio miłosierdzia
Niewiasto przyodziana w pokorę
Czysty znaku prostoty

Zwinna łanio w szybkim biegu
Gołębico ukryta u stóp Chrystusowych
Setna owieczko Pańska

Cudowna pieczęci wierności Kościołowi
Świecąca gwiazdo świętości
Prawdziwe zwierciadło doskonałości

Dziewico ukształtowana przez Słowo
Dziewico oczyszczona słuchaniem
Dziewico mądra w oczekiwaniu

Wolna i radosna w ubóstwie
Radosna i przejrzysta w czystości
Uległa i czynna w posłuszeństwie

Upodobniona do Chrystusa w godzinie próby
Mocna i odważna w trudnościach
Silna w utrapieniach

Heroiczna w przebaczaniu
Najsłodsza w miłosierdziu
Głębino miłości ku wrogom

Godna podziwu w roztropności
Cierpliwa w chorobie
Łagodna wobec maluczkich i ubogich

Odważna w prawdzie
Troskliwa w jedności siostrzanej
Posłanniczko pokoju i zgody

Niezachwiana pośród nocy wiary
Pielgrzymująca na drodze nadziei
Najpokorniejsza służebnico miłości

Perło mądrości ewangelicznej
Wonna lilio w ogrodzie wielkiego Króla
Drogocenny klejnocie uwieńczony chwałą

Światło Kościoła
Chwało Zakonu Serafickiego
Chlubo Camerino

Ty, która kroczyłaś drogą cnoty
Ty, która biegłaś po ścieżkach mądrości
Ty, która wzleciałaś na skrzydłach Boskiej Miłości
Ty, która widziałaś swoje imię wypisane w sercu Chrystusa
Ty, która poiłaś się Jego Słowem
Ty, która oddałaś Bogu miłość za miłość
Ty, która oddałaś Bogu krew za krew
Ty, która oddałaś Bogu życie za życie
Ty, która wniknęłaś w tajemnicę Miłości pokornej
Ty, która złożyłaś swą ufność wyłącznie w Opatrzności
Ty, która podeptałaś marności świata
Ty, która szukałaś jedynie śladów Umiłowanego
Ty, która teraz mieszkasz z twoim Panem
Ty, która teraz oglądasz Króla Chwały
Ty, która teraz wstawiasz się za nami z nieba

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata - przepuść nam, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata - wysłuchaj nas, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata - zmiłuj się nad nami.

K: Módl się za nami, Święta Kamilo.
W: Abyśmy się stali godnymi obietnic Chrystusowych.

Módlmy się:
Boże, Ojcze Miłosierny, który otwierasz szeroko bramy Twego królestwa dla ubogich i maluczkich, spraw, abyśmy ze szczerą ufnością podążali drogą wskazaną przez św. Kamile Baptystę, by także nam objawiło się miłujące Serce Twego Syna i Jego jaśniejące Oblicze. Który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, Bóg przez wszystkie wieki wieków. Amen.